Πως να δοκιμάζετε ένα κρασί σαν ειδικός

 

Αν θέλεις να είσαι γνώστης και δεν έχεις την προσδοκία μέσα από ένα άρθρο να γίνεις sommelier τότε είσαι στην σωστή σελίδα και διάβασέ την μέχρι το τέλος.

Μέσα από την οπτική, οσφρητική και γευστική εξέταση ενός κρασιού, μας δίνεται η ευκαιρία να το γνωρίσουμε καλύτερα και να εκτιμήσουμε τις αρετές του, μεγιστοποιώντας την απόλαυση που αυτό μας προσφέρει. Ή αν θέλουμε να είμαστε πιο κυνικοί, η οινογευσιγνωσία μάς επιτρέπει να καταλάβουμε αν και κατά πόσο άξιζε αυτή η φιάλη.

Αρκεί ένα ποτήρι μεσαίου μεγέθους, στο σχήμα της κλειστής τουλίπας, γεμισμένο μέχρι το μέγιστο του πλάτους του (σημαντικό!) και λίγα λεπτά αφοσίωσης σε αυτό. Προσέξετε τα παραπάνω και επικεντρωθείτε στα 8 «μυστικά» που ακολουθούν.

1. Μην δίνετε ιδιαίτερη σημασία στο χρώμα, τουλάχιστον στην αρχή. Αυτό προφανώς και συμβάλει στην απόλαυση και μας δίνει κάποιες πληροφορίες για ένα κρασί, όμως τα επόμενα στάδια της δοκιμής θα μας δώσουν πολύ πιο σαφείς και ουσιαστικές πληροφορίες. Μην αποθαρρυνθείτε από τυχόν ιζήματα στο ποτήρι, αλλά καλύτερα θα ήταν να μην συνεχίσετε τη δοκιμή στις σπάνιες περιπτώσεις που θα παρατηρήσετε ότι η επιφάνεια του κρασιού θυμίζει γαλάκτωμα.

newmoney Logo

search icon

Fine Living Κρασί

8 μυστικά για να δοκιμάζετε ένα κρασί σαν ειδικός

ΤΟΥ ΣΙΜΟΥ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025 - 8:12

Το να γνωρίζει κανείς πώς να δοκιμάζει ένα κρασί δεν είναι ένα θέμα που αφορά μόνο τους επαγγελματίες του κρασιού αλλά και κάθε απλό οινόφιλο.

Μέσα από την οπτική, οσφρητική και γευστική εξέταση ενός κρασιού, μας δίνεται η ευκαιρία να το γνωρίσουμε καλύτερα και να εκτιμήσουμε τις αρετές του, μεγιστοποιώντας την απόλαυση που αυτό μας προσφέρει. Ή αν θέλουμε να είμαστε πιο κυνικοί, η οινογευσιγνωσία μάς επιτρέπει να καταλάβουμε αν και κατά πόσο παίρνουμε πίσω την αξία των χρημάτων μας από μία φιάλη.

Αναμφίβολα κάποια εκπαίδευση πάνω στη γευσιγνωσία βοηθάει, ωστόσο δεν χρειάζεται να έχει κανείς 10 μεταπτυχιακά για να δοκιμάσει ένα κρασί. Αρκεί ένα ποτήρι μεσαίου μεγέθους, στο σχήμα της κλειστής τουλίπας, γεμισμένο μέχρι το μέγιστο του πλάτους του (σημαντικό!) και λίγα λεπτά αφοσίωσης σε αυτό. Προσέξετε τα παραπάνω και επικεντρωθείτε στα 8 «μυστικά» που ακολουθούν.

1. Μην δίνετε ιδιαίτερη σημασία στο χρώμα, τουλάχιστον στην αρχή. Αυτό προφανώς και συμβάλει στην απόλαυση και μας δίνει κάποιες πληροφορίες για ένα κρασί, όμως τα επόμενα στάδια της δοκιμής θα μας δώσουν πολύ πιο σαφείς και ουσιαστικές πληροφορίες. Μην αποθαρρυνθείτε από τυχόν ιζήματα στο ποτήρι, αλλά καλύτερα θα ήταν να μην συνεχίσετε τη δοκιμή στις σπάνιες περιπτώσεις που θα παρατηρήσετε ότι η επιφάνεια του κρασιού θυμίζει γαλάκτωμα.

2. Μυρίστε προσεκτικά το κρασί, ανακινήστε ελαφρά και μυρίστε ξανά. Προφανώς όλοι αγαπάμε την ένταση του αρώματος, όμως εδώ σημαντική είναι η συμπύκνωση, η μεθυστική ή -αντιθέτως- η υδαρής αίσθησή του. Η οινοποίηση και η ωρίμανση του κρασιού είναι υπεύθυνη για τη δημιουργία πλήθους φυσικών αρωμάτων όπως φρούτα, λουλούδια, ξηρούς καρπούς, μπαχαρικά κ.λπ. Ομως το εύρος είναι τόσο ανεξάντλητο που ακόμα και νότες πετρελαίου, πίσσας, βρεγμένου μαλλιού όχι μόνο απαντώνται αλλά πολλές φορές θεωρούνται και άκρως ποιοτικές.

3. Περιμένετε περίπου μισό με ένα λεπτό και επαναλάβετε. Η μύτη των πολύ απλών, υδαρών κρασιών ίσως να έχει ήδη εξαφανιστεί. Αντίθετα όσο ποιοτικότερη είναι μια ετικέτα τόσο περισσότερη ώρα θα δηλώνει παρούσα στο ποτήρι, αποκαλύπτοντας μάλιστα διαφορετικά αρώματα. Συνεπώς απολαύστε ξανά και ξανά το άρωμα μέχρι αυτό να εξαφανιστεί. Εχετε υπόψη σας ότι το εν λόγω διάστημα μπορεί να κυμαίνεται από μερικά δευτερόλεπτα μέχρι και πάνω από μισή ώρα σε περιπτώσεις σπουδαίων κρασιών.

4. Βάλτε μια γουλιά στο στόμα σας, εκτιμήστε το αν είναι ελαφρύ ή βαρύ, καθώς και τη γενική του ισορροπία. Δείτε το κρασί σαν μία ζυγαριά όπου η οξύτητα και οι τανίνες (τα στυφά στοιχεία) καθορίζουν τον βαθμό της αγριάδας ενώ το αλκοόλ, τυχόν υπολειπόμενα σάκχαρα αλλά κυρίως η συμπύκνωση (δηλαδή το φρούτο), καθορίζουν αυτόν της μαλακότητας. Ανάλογα με το προφίλ ενός κρασιού η ζυγαριά μπορεί να γέρνει είτε προς τη μία είτε προς την άλλη πλευρά, όμως οι υπερβολές καθιστούν το κρασί επιθετικό ή πλαδαρό.

5. Τώρα δώστε προσοχή στο σημαντικότερο στοιχείο ενός κρασιού, το flavor. Αφού καταπιείτε τη γουλιά επικεντρωθείτε στο άρωμα το οποίο νοιώθετε μέσα στο στόμα και το οποίο δεν πρέπει να συγχέεται με το αλκοόλ. Η αίσθηση πρέπει να είναι φρουτώδης και όσο το δυνατόν πιο έντονη. Μιλάμε για το άρωμα του στόματος και μόνο και όχι για άλλα έντονα γευστικά ερεθίσματα (οξύτητα, στυφάδα). Με λίγη εξοικείωση εδώ είναι το σημείο που θα παρατηρείτε τις σημαντικότερες διαφορές ανάμεσα σε κρασιά διαφορετικών ποιοτικών κατηγοριών.

6. Προσέξετε τη γευστική διάρκεια, την εναλλαγή δηλαδή των εντυπώσεων μέσα στο στόμα, μέχρι το κρασί να χαθεί. Θα παρατηρήσετε ότι κάποια κρασιά μπορεί να ξεκινούν «φουριόζικα», αλλά να χάνονται ενώ τα έχετε ακόμα μέσα στο στόμα σας, ενώ άλλα να μπαίνουν αδιάφορα και να κορυφώνονται στη συνέχεια, μένοντας καρφωμένα στο μυαλό για ώρα. Φυσικά αυτή η διάρκεια και η επίγευση είναι άμεσα συνυφασμένες με το flavor, όχι όμως και με δυσάρεστες αισθήσεις που αφήνουν στοιχεία όπως οι τανίνες. Γιατί μια στυφάδα που μας κάνει το στόμα τσαρούχι για ώρες (αν δεν το λιπάνουμε βέβαια με κανένα κρεατάκι) δεν υποδηλώνει μεγάλη διάρκεια αλλά μεγάλο μαρτύριο.

7. Για να εξοικειωθείτε χωρίς ιδιαίτερο κόπο με όλα τα παραπάνω δοκιμάστε δίπλα-δίπλα ένα ποτήρι με ένα ποιοτικό κόκκινο κρασί και ένα που θα περιέχει το ίδιο κρασί αραιωμένο κατά 10-15% με νερό. Ίσως η μύτη του δεύτερου να σας φανεί πιο εκφραστική και η γεύση του πιο ευκολόπιοτη, ωστόσο θα καταλάβετε την υπεροχή του πρώτου τόσο στον τομέα της αρωματικής συμπύκνωσης όσο και στους τομείς του flavor και της γευστικής διάρκειας.

8. Είστε έτοιμοι! Τώρα το μόνο που μένει είναι να φέρετε στο ποτήρι σας όσο περισσότερα και διαφορετικότερα κρασιά -στιλιστικά και τιμολογιακά- μπορείτε. Μόνο έτσι θα αντιληφθείτε την ανεξάντλητη μαγεία του κρασιού και θα «χτίσετε» μια όσο το δυνατόν αντικειμενικότερη ιεραρχική κλίμακα. Τέλος προσπαθήστε να μην επηρεαστείτε ούτε από το κύρος ούτε από την τιμή μιας φιάλης, αλλά επικεντρωθείτε, με… ψυχρό αίμα, στο τρίπτυχο συμπύκνωση-flavor-διάρκεια.

ΠΗΓΗ

Read More

Λικέρ Μέντας-Ούζου

Θα πάρει έντονο πράσινο χρώμα αν προσθέσουμε λίγο χρώμα ζαχαροπλαστικής.

ΥΛΙΚΑ:

2 ματσάκια μέντα

500γρ. ζάχαρη

2 λεμόνια

1 λίτρο ούζο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Πλένουμε τα φυλλαράκια της μέντας και τα τοποθετούμε σε γυάλινο βάζο μαζί με την ζάχαρη, ξύσμα από τα 2 λεμόνια και το ούζο.

Κλείνουμε το βάζο ανακινούμε καλά και το αφήνουμε στον ήλιο για 30 ημέρες τουλάχιστον μέχρι να ωριμάσει... ανακινούμε κάθε 2 ημέρες το βάζο για να λιώσει η ζάχαρη.

Σουρώνουμε και μεταφέρουμε το μίγμα σε φιάλες.

Διατηρούμε στο ψυγείο το λικέρ και σερβίρουμε με πάγο.

Read More

Λικέρ Φράουλας

 Δεν χρειάζεται ωρίμανση

ΥΛΙΚΑ:

700γρ. φράουλες καθαρισμένες.

1 λίτρο λευκό ρούμι

600γρ. ζάχαρη

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Πλένουμε καλά τις φράουλες και τις βάζουμε στο μπλέντερ μαζί με την ζάχαρη, πολτοποιούμε και βάζουμε σε γυάλινο δοχείο το μίγμα. προσθέτουμε το ρούμι, βιδώνουμε και ανακινούμε το δοχείο πολύ καλά, το τοποθετούμε στο ψυγείο να παγώσει και ύστερα το περνάμε από σουρωτήρι.

Μεταφέρουμε το λικέρ μας σε φιάλες και σερβίρουμε κατά προτίμηση με σπασμένο πάγο.

Κλείνει υπέροχα ένα δείπνο και δεν θα το χορταίνετε να το φτιάχνετε και να το απολαμβάνετε.

Read More

Λικέρ Μαστίχα Εσπερίδων

 Λικέρ με μαστίχα Χίου και άνθη εσπεριδοειδών

ΥΛΙΚΑ: 

Για την βάση:

2 φλυτζάνια πέταλα από άνθη εσπεριδοειδών

15γρ. μαστίχα Χίου σε δάκρυ

100γρ. ζάχαρη

1 λίτρο τσίπουρο

Για το σιρόπι:

400γρ. ζάχαρη

250ml νερό

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Πλένουμε σε κρύο νερό τα άνθη, τα στραγγίζουμε και τα απλώνουμε σε μια στεγνή πετσέτα να στεγνώσουν.

Κατόπιν τα ρίχνουμε στο βάζο μας προσθέτουμε την μαστίχα 100γρ. ζάχαρη, το τσίπουρο και αφού κλείσουμε καλά το βάζο, διατηρούμε σε σκιερό μέρος για 25 ημέρες το μίγμα και το κουνάμε συχνά για να λιώνει η ζάχαρη.

Την 25η ημέρα βράζουμε τα 250ml νερό με τα 400γρ. ζάχαρη για 2 λεπτά και αφήνουμε να κρυώσει.

Αναμειγνύουμε το σιρόπι με το μίγμα μας, στραγγίζουμε και τοποθετούμε σε μπουκάλια. Σερβίρουμε με πάγο.

Read More

Λιμοντσέλο

 

ΛΙΚΕΡ ΛΕΜΟΝΙΟΥ

ΥΛΙΚΑ:

Για την βάση:

9-10 βιολογικά ή ακέρωτα λεμόνια

1 λίτρο βότκα

Για το σιρόπι:

200 ml νερό

400 γρ. ζάχαρη

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Πλένουμε τα λεμόνια τα σκουπίζουμε και αφαιρούμε την φλούδα με το peeler.

Τα ρίχνουμε σε βάζο γυάλινο μαζί με την βότκα....κλείνουμε καλά το βάζο και το τοποθετούμε για 30 ημέρες σε σκοτεινό μέρος.

Αφού περάσουν οι ημέρες ωρίμανσης βράζουμε τα 200 ml νερό με την ζάχαρη για 2 λεπτά, αφήνουμε να κρυώσει και το προσθέτουμε στο μίγμα μας.

Σουρώνουμε με σουρωτήρι και τουλπάνι και μεταφέρουμε το λικέρ μας σε μπουκάλια.

Φυλάσσετε στην κατάψυξη ή στο ψυγείο.

Read More

Μοναστηριακό γλυκό του κουταλιού και λικέρ βύσσινο

Μία καλοκαιρινή συνταγή που προκαλεί θύμησες της παιδικής μας ηλικίας. Το παραδοσιακό βύσσινο γλυκό του κουταλιού συνδυάζεται υπέροχα με γιαούρτι, κλασσικό παγωτό καϊμάκι, αλλά και με cheese cake.

Για το Βύσσινο γλυκό του κουταλιού θα χρειαστούμε:
1 κιλό βύσσινα, ½ κιλό ζάχαρη, ½ λίτρο νερό.

Αρχικά βγάζουμε προσεκτικά τα κουκούτσια από τα βύσσινα. Πλέον υπάρχουν και ειδικά εργαλεία που διευκολύνουν αυτήν την ενέργεια. Καλό θα ήταν να φορέσετε γάντια, διότι τα βύσσινα θα βάψουν τα χέρια σας. Τα βάζουμε σε κατσαρόλα με τη ζάχαρη και το νερό και τα βράζουμε μέχρι να δέσει το σιρόπι τους. Όταν το γλυκό κρυώσει, βάζουμε τα βύσσινα σε γυάλινα βάζα και από πάνω ρίχνουμε όσο σιρόπι χρειάζεται. Το υπόλοιπο το βάζουμε σε μπουκάλια για βυσσινάδα.

Πριν από δεκαετίες, εποχή που οι νοικοκυρές δεν άφηναν τίποτε να πάει χαμένο, τοποθετούσαν τα κουκούτσια και λίγους καρπούς από τα βύσσινα σε ένα μπουκάλι το οποίο γέμιζαν με κονιάκ, προσέθεταν ζάχαρη και ξύλο κανέλας και το έβαζαν στον ήλιο για περίπου είκοσι μέρες. Με αυτόν τον τρόπο είχαν ένα παραδοσιακό σπιτικό λικέρ βύσσινο.


Σήμερα, αυτήν την μέθοδο δεν την χρησιμοποιούν. Συνήθως βάζουν το βύσσινο και τη ζάχαρη σε αλλεπάλληλες στρώσεις στο γυάλινο βάζο, και το αφήνουν στον ήλιο, ενώ ανακινούν δυο-τρεις φορές σε αυτό το διάστημα. Στη συνέχεια, προστίθεται το κονιάκ και η κανέλα και μένει στον ήλιο για είκοσι μέρες ακόμη. Όποια μέθοδο κι αν προτιμήσετε, καλή απόλαυση.

Read More

Σπιτικό λιμοντσέλο (limoncello)

Για όσους δεν ξέρουν το Limoncello (Λιμοντσέλλο), πρόκειται για ένα χωνευτικό λικέρ, Ιταλικής προέλευσης, φτιαγμένο από φλούδες λεμονιού. 

Για αρχή χρειαζόμαστε 12-15 λεμόνια μεγάλα και 1,5 λίτρο τσίπουρο ή βότκα.

Με ένα καθαριστή λαχανικών αφαιρούμε μόνο το κίτρινο μέρος από τις φλούδες και τις βάζουμε σε ένα γυάλινο δοχείο, στο οποίο έχουμε βάλει το τσίπουρο ή την βότκα.

Προσέχουμε να μην έχουν καθόλου άσπρο οι φλούδες, γιατί αυτό θα κάνει το λικέρ κάπως πιο πικρό και λιγώτερο διαυγές.

Κλείνουμε καλά το δοχείο και το βάζουμε για 2-4 εβδομάδες σε δροσερό και σκιερό μέρος π.χ. ένα ντουλάπι της κουζίνας, που δεν το χτυπάει ο ήλιος.
Ιδανικά χρειάζεται 4 εβδομάδες, αλλά αν βιαζόμαστε είναι εντάξει και στις 2 εβδομάδες.

Κατά διαστήματα ανακινούμε το δοχείο και μετά τις 2 (τουλάχιστον) εβδομάδες, βγάζουμε τις φλούδες και σουρώνουμε το λικέρ από τυχόν στερεά, χρησιμοποιώντας φίλτρα του καφέ.
Το σούρωμα είναι μια αργή διαδικασία, όμως βοηθάει πολύ στο να γίνει το λικέρ διαυγές.

Στην συνέχεια φτιάχνουμε ένα απλό σιρόπι, βράζοντας 2 φλυτζάνια ζάχαρη με 2,5 φλυτζάνια νερό. Δεν πρέπει να πήξει το σιρόπι και σαφέστατα δεν πρέπει να σκουρήνει, γιατί αυτό θα επηρεάσει το χρώμα του λικέρ, που πρέπει να είναι απαλό κίτρινο.
Βράζουμε δηλαδή τόσο όσο χρειάζεται για να διαλυθεί η ζάχαρη.
Προσθέτουμε το σιρόπι στο λικέρ, αφού όμως πρώτα κρυώσει καλά, γιατί αν το βάλουμε ζεστό θα θολώσει το λικέρ.

Αφού προσθέσουμε το σιρόπι, δοκιμάζουμε και αν το λικέρ είναι πολύ γλυκό για το γούστο μας, προσθέτουμε λίγη βότκα ακόμη.
Εναλλακτικά, για πιο έντονη γεύση αλκοόλ μπορούμε αν θέλουμε να προσθέσουμε 1/2 φλυτζάνι Triple Sec.

Αφήνουμε το λικέρ με το σιρόπι άλλες 2 εβδομάδες (ιδανικά 4 εβδομάδες) σε σκιερό μέρος και είναι έτοιμο.
Αν θέλουμε να φτιάξουμε Crema di Limoncello, αντικαθιστούμε απλά το νερό στο σιρόπι με γάλα.  Για πιο πλούσια, γεμάτη γεύση, αν θέλουμε μπορούμε να προσθέσουμε στο Crema di Limoncello και σποράκια βανίλιας, τα οποία φυσικά στην συνέχεια θα σουρώσουμε.

Τέλος μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις φλούδες από το Λιμοντσέλλο, αν τις βάλουμε σε ένα κατσαρολάκι με λίγο νερό, να πάρουν μόνο μια βράση να μαλακώσουν και στην συνέχεια προσθέσουμε ίση ποσότητα ζάχαρης και νερού. 
Βράζουμε σε δυνατή φωτιά να δέσει και έχουμε ένα ωραίο σιροπιαστό συνοδευτικό για τα παγωτά κλπ.

Read More

Πως θα φτιάξουμε σπιτική μπύρα

Θα μάθουμε πως θα φτιάξουμε την μπύρα στο σπίτι μας χωρίς να χρειαστεί να αγοράσουμε κάποιο kit η συγκεκριμένα υλικά. Εδω τα φτιάχνουμε όλα μόνοι μας και μελλοντικά θα δούμε και την καλλιέργεια των υλικών όπως κάναμε και σε παλιότερα άρθρα. Θα δούμε την βασική συνταγή και

Read More

Ρόδι: Ο κόκκινος χρυσός με την ανεκτίμητη διατροφική αξία

Το ρόδι αποτελεί μια ανεκτίμητη πηγή πολύτιμων θρεπτικών συστατικών που χαρίζουν στον ανθρώπινο οργανισμό υγεία και ευεξία. Ταυτόχρονα, αποτελεί σύμβολο ζωής και γονιμότητας.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά:

Το ρόδι καλλιεργείται από αρχαιοτάτων χρόνων σε ολόκληρο τον κόσμο (υπάρχει σε τρείς ποικιλίες- γλυκό, ημίγλυκο, ξινό), μοιάζει με θάμνο, ευδοκιμεί σε θερμές ζώνες ή σε εσωτερικές πεδιάδες και είναι ανθεκτικό στη ζέστη, στην ξηρασία και στην έλλειψη φροντίδας. Είναι γνωστό από την αρχαιότητα – αναφέρεται στην Οδύσσεια και στην Παλαιά Διαθήκη – αφού η φλούδα του χρησιμοποιείτο από τότε στην ιατρική.

Διαφορετικοί πολιτισμοί και θρησκείες έχουν το ρόδι σαν σύμβολο γονιμότητας και καλοτυχίας: Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το έθαβαν μαζί με τους νεκρούς τους, στην αρχαία Ρώμη στόλιζαν τα μαλλιά της νύφης με κλαδιά ροδιάς, οι αρχαίοι Φοίνικες προσέφεραν ρόδια κατά την διάρκεια μεγάλων θρησκευτικών εορτών, στην Κίνα, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, συνηθίζεται να δίνουν ως γαμήλιο δώρο ένα κεραμικό ρόδι ή μια εικόνα σπασμένου ροδιού, οι Βουδιστές το έχουν σαν ένα από τα τρία ιερά φρούτα του Βουδισμού, στον Χριστιανισμό θεωρείται σύμβολο φιλανθρωπίας και αλτρουισμού ενώ οι Χριστιανοί την πρώτη μέρα του χρόνου σπάνε ρόδι κ.ο.κ.ε.

Το ρόδι χαρακτηρίζεται από τον πλούτο των βιταμινών που περιέχει (Βιταμίνες Α, C, Ε, φυλλικό οξύ), διαθέτει χαμηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες και είναι πλούσιο σε μεταλλικά στοιχεία (ασβέστιο, σίδηρο, κάλιο, μαγνήσιο, φώσφορο, ψευδάργυρο, σελήνιο), φυτικές ίνες καθώς και σε τρεις διαφορετικές μορφές αντιοξειδωτικών ουσιών (τανίνες, ανθοκυανίνες, ελλαγικό οξύ).

Για τις πολύτιμες ιδιότητες του (αντιμικροβιακές, αντιφλεγμονώδεις, αντιβηχικές, στυπτικές, επουλωτικές, αντιδιαρροϊκές κ.α.), το ρόδι χρησιμοποιείται ανέκαθεν για θεραπευτικούς σκοπούς. Στις μέρες μας θεωρείται πως μεταξύ άλλων, συμβάλλει στην μείωση της ολικής και της «κακής» χοληστερίνης σε διαβητικούς ασθενείς, προστατεύει από εγκεφαλικές βλάβες, ρίχνει την πίεση του αίματος, συμβάλλει στην πρόληψη του καρκίνου του δέρματος, του μαστού και του προστάτη, καθαρίζει και προστατεύει το δέρμα, χρησιμοποιείται αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση των εγκαυμάτων και του ιού του έρπητα, μειώνει ρυτίδες ή έλκη ενώ η μακρόχρονη κατανάλωσή του βελτιώνει την ερωτική λειτουργία ανδρών με πρόβλημα στύσης.

Το ρόδι, πέρα από τον φυσικό χυμό, μπορεί να αξιοποιηθεί και σαν αφέψημα (βράζουμε για λίγα λεπτά φλούδα ροδιού σε καυτό νερό), ενώ οι σπόροι του διατηρούνται για πολλούς μήνες στην κατάψυξη μέσα σε κλειστό δοχείο.Σε έρευνα αγοράς που πραγματοποιήσαμε σε ράφια των κορυφαίων αλυσίδων λιανικής της χώρας μας (31 Ιουλίου – 2 Αυγούστου 2015) καταγράψαμε την παρουσία φυσικού χυμού Ροδιού, σε συσκευασίες που ξεκινούν από 250 γραμμάρια και φθάνουν τα 500 γραμμάρια, σε τιμές μεταξύ 2,46 και 3,96 Ευρώ / τεμάχιο.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Τρώτε ρόδια στην εποχή τους – τέλη Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτωβρίου είναι η εποχή που ωριμάζουν οι περισσότερες ποικιλίες ροδιάς. Πίνετε ολόκληρο τον χρόνο τυποποιημένο φυσικό χυμό ροδιάς.





Follow @D_mezalas Καλώς ήρθατε. Ελπίζω να ενημερωθήκατε από αυτό που διαβάσατε και είδατε. Δεν είμαι δημοσιογράφος, είμαι ένας απλός πολίτης που θέλησε να κάνει αυτό που δεν κάνουν οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι. Αν πιστεύετε πως κάνω το σωστό κοινοποιήστε την σελίδα στο facebook και το twitter.

Read More

Συνταγή: Κερκυραϊκή Τσιτσιμπύρα

Ένα από τα πιο γνωστά τοπικά προϊόντα και σήμα κατατεθέν της Κέρκυρας είναι η τσιτσιμπύρα. Την έφεραν στο νησί οι Άγγλοι στις αρχές του 19ου αιώνα και άρεσε πολύ στους Κερκυραίους. Τόσο πολύ που όταν έφυγαν οι Βρετανοί, συνέχισαν να φτιάχνουν τσιτσιμπύρα! Τα βασικά συστατικά της είναι το τζίντζερ (πιπερόριζα) και το λεμόνι. Είναι πολύ δροσιστική

Read More